O xadrez pode ser practicado cun ou varios obxectivos, dentro dos cales podemos destacar: a) Diversión e entretemento. b) Competición. c) Mellora da concentración, a memoria e a creatividade. d)Complemento á educación e formación de nenos e novos. Pero, independentemente dos obxectivos cos que as persoas practican o xadrez, a este recoñécenselle múltiples beneficios nas áreas do desenvolvemento da capacidade intelectual e das habilidades de intelixencia emocional. Moitos deses beneficios foron probados mediante diversas investigacións realizadas en varios países nas últimas décadas. Os beneficios da práctica do xadrez manifestáronse tamén como un melloramento do coeficiente intelectual e un melloramento no rendemento escolar da maioría dos nenos e mozos que o practicaron. A continuación preséntase un resumo dos beneficios da práctica do xadrez, fundamentado nas conclusións de diversos investigadores e recoñecidos autores.
CAPACIDADE INTELECTUAL
Atención e concentración: esta é unha das capacidades que máis rapidamente desenvolve o xadrez en quen o practican. O desenvolvemento dunha partida pode ser arduo, con múltiples alternativas e ter unha duración significativa. Unha desatención pode ocasionar a perda da mesma. Polo tanto, o xadrecista debe manter un altísimo grao de atención e concentración durante a mesma. Este melloramento na capacidade de concentración chégase a manifestar tamén noutras áreas de desempeño da persoa. Análise e síntese: Durante a partida de xadrez, o xogador enfróntase en cada xogada a múltiples alternativas e á necesidade de contestar á ameaza do contrario e a expor unha ameaza ao seu contrario. Iso fai que deba analizar múltiples alternativas de resposta e sintetizar cal é a máis apropiada, desenvolvendo á vez un pensamento crítico. Memoria: debido á multiplicidade de alternativas para cada xogada durante unha partida de xadrez e ao relativo curto tempo para escoller a mellor resposta, para o xadrecista a memoria é unha aliado moi importante. Moitas das repostas poden basearse na experiencia ou o coñecemento do xadrecista de posicións similares xogadas ou estudadas noutras partidas. Resolución de problemas e toma de decisións baixo presión: durante a partida, o xadrecista enfronta diferentes problemas para os que debe definir e aplicar unha estratexia de solución. Como o tempo é un factor limitante nas partidas de xadrez, deben tamén tomarse importantes decisións sobre a estratexia a seguir baixo presión de tempo. Creatividade e imaxinación: no xadrez non é suficiente con responder ás xogadas do opoñente ou tratar de seguir patróns de xogadas estudadas ou practicadas previamente. A fin de lograr vantaxes claras sobre o seu opoñente, o xadrecista debe imaxinar posicións distintas á que está presente no taboleiro e definir estratexias que lle permitan chegar a elas. O razoamento lóxico-matemático: o tipo de razoamento empregado no xadrez é similar ao utilizado nas matemáticas. Algunhas investigacións mostraron unha importante correlación entre a práctica do xadrez e o melloramento das habilidades lóxico-matemáticas nos nenos e novos.
HABILIDADES DE INTELIXENCIA EMOCIONAL
Control emocional: o desenvolvemento dunha partida de xadrez require dunha alto grao de control emocional. Un xogador non se pode deixar levar pola ira ou a frustración ante unha mala xogada realizada, pois podería non lograr recuperarse e perder a partida. Ante unha mala xogada propia, o xadrecista debe actuar de forma fría para que o opoñente non o perciba e definir unha nova estratexia para sobreporse ao erro. O xadrez tamén permite ao neno aprender a controlar os seus sentimentos de frustración ante a derrota e convertelos en enerxía positiva para enfrontar o próximo reto superando os erros cometidos. Sentido de transparencia: no xadrez requírese o seguimento dunha serie de regras cuxo incumprimento non é aceptable e é penalizado. Tampouco, o xogador pode botarlle a ninguén a culpa dos seus erros. Son as súas propias capacidades e accións as que determinan a súa desempeño. O xogador debe aprender a ser honesto e integro consigo mesmo e con quen lle rodean. No xadrez promóvese a honestidade e a integridade do xogador. Adaptabilidade: Durante o transcurso dunha partida preséntanse múltiples situacións inesperadas, que esixen ao xogador adaptar as súas estratexias dacordo á nova situación no taboleiro de xogo. Sentido de logro e autoestima: o xadrez é un combate mental no que para mellorar hai que empezar dominándose a si mesmo e ir subindo o nivel de xogo mediante estudo, esforzo, experiencia e práctica. A sorte non é un factor de importancia no xogo; é o melloramento das habilidades e o coñecemento do xogador o que lle fará mellor. Isto fai que conforme váiase mellorando no xogo váiase incrementando o autoestima da persoa e váiase tomando máis confianza para aprender e enfrontar outras situacións e campos de acción. Iniciativa: o éxito no xadrez require de moita iniciativa durante o desenvolvemento do xogo. Empatía: no xadrez é moi importante comprender a estratexia do opoñente e interpretar as súas emocións para anticiparse á súa estratexia e accións. Traballo en equipo e colaboración: a pesar de ser un xogo individual, en xadrez existen torneos que se xogan en equipos de 4 a 6 persoas. Nestes torneos o desempeño global depende de todo o equipo. Para ter éxito desenvólvese un traballo de colaboración entre todos os membros do equipo, previo ás partidas. Este mesmo sentimento de traballo en equipo e colaboración desenvólvese a nivel dos clubs de xadrez e as escolas nas que se practica. Tamén, é práctica común nos torneos de xadrez o que os xogadores analicen as partidas logo de finalizadas, o cal é un traballo exemplar de colaboración para o mejoramiento do opoñente. - Ver manuais de Iniciación ó Xadrez
Ningún comentario:
Publicar un comentario