A raposa de Teumeso

Αλωπεξ Τευμησιος ( Alopex  Teumesios),  Raposa de  Têumesso, era un animal xigantesco que fóra enviado polos deuses para o campo de  Tebas como castigo por algún crime. A  raposa era unha besta  sanguinária, que espallaba a destrución nas veciñanzas de  Tebas. Para conter o seu   salvaxismo, os  tebanos eran obrigados a entregarlle, todos os meses, un neno do sexo masculino para ser devorado, como decretara o  oráculo. Iso era un sacrificio espantoso e parecía imposíbel matar a  raposa, pois estaba escrito que ningún home ou animal sería capaz de superar súa velocidade e agarrala. Como se iso non bastase, a  raposa estaba so a protección de  Posídon, o deus do mar.  Creonte, o entón rei de  Tebas, designou a  Anfítrion a imposíbel tarefa de destruír a besta – imposíbel porque a  raposa nunca podería ser collida. O heroe descubriu unha solución para o problema, levando  Lélape, can máxico, para a caza, un animal que estaba destinado a nunca perder súa presa.  Anfítrion, para cumprir súa promesa a  Alcmena, colleu o can e saíu a perseguir tal  raposa.  Lélape logo lle identificou o cheiro e comezou a cazala. Así, a  raposa que nunca podería ser capturada e o can que nunca podería perder súa presa entraron nunha loita salvaxe. Cal dos dous vencería? Aquilo era un problema non só para  Anfítrion e os  tebanos, mais tamén para os propios deuses, que tiveron que se reunir e examinar o caso. Se  Lélape pegase a  raposa, de que servirían as palabras escritas polas  moiras, as tres deusas  que  personificam o destino? Sen falar no traxe de que todas elas temían a ira do protector,  Posídon. Por outro lado, se o temíbel animal escapase, de que valería o don de  Lélape? Canto aos deuses, ousaría algún deles resistir a gusto de  Zeus, que certamente esixiría a vitoria de  Lélape?  Zeus confrontado cunha contradición do destino (unha  raposa  incapturável sendo perseguido por un can inevitábel), finalmente, encontrou unha solución de seu agrado e de aceptación xeral: ambos,  Lélape e a  raposa  de  Têumesso, transformarían-se en estatuas de pedra. Segundo outra versión, cóntase  que  Zeus transformounos en constelacións: Can maior ( Lélape) e Can menor ( raposa de  Têumesso).