1. s f BOT/XEOL Vexetación propia de medios enchoupados, que se caracteriza pola presenza abundante e exclusiva de brións ou herbas higrófilas. A planta máis común é o esfagno, que vai cubrindo toda a superficie da turbeira e é o principal formador de turba. A medida que entra en descomposición vai creando sucesivas capas de turba que poden acadar ate 4 m. de grosor. Nalgunhas zonas son coñecidas estas formacións que tremen, liberan burbullas ou se desprazan sobre a auga como porcas preñadas. A análise das turbeiras permite coñecer o clima e a influencia humana na natureza durante os últimos cinco mil anos
2 s f XEOL Depósito de turba, orixinado en terreos cuaternarios pantanosos e con climas húmidos. As turbeiras do Suído están ameazadas.
Ningún comentario:
Publicar un comentario