A poesía é a voz do amor,
dos ósos e do sangue.
O canto do tempo que flúe
no río máxico da memoría ...
Con primaveras que cobren
as dores da alma.
Non somos nada sen tenrura,
sen a palabra que tece a vida:
pasión, soidade, morte e dozura.
Ningún comentario:
Publicar un comentario